Pedagogika serca: analiza tożsamości i zwyczajów świątecznych w praktyce nauczania zintegrowanego.
Koniec listopada okazał się wyjątkowo inspirującym i bogatym w pomysły realizacji zajęć z przedmiotu metodyka nauczania zintegrowanego, które zostały w całości przygotowane i poprowadzone przez studentów IV roku Pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej studiów niestacjonarnych. Zaprezentowali oni innowacyjne scenariusze pracy, koncentrujące się na holistycznym rozwoju dziecka, integracji grupowej oraz edukacji międzykulturowej i emocjonalnej. Czy wszyscy ludzie są tacy sami?
Pierwsza propozycja metodyczna skupiła się na temacie tożsamości i różnic indywidualnych. Studenci rozpoczęli od metaforycznego porównania uczestników do makaronu, symbolizując w ten sposób wiele cech wspólnych wśród ludzi. Następnie, poprzez indywidualne kolorowanie kilku elementów, prowadzące uświadomiły grupie, że mimo początkowych podobieństw, każdy z nich jest inny – co odzwierciedla fakt, iż ludzie poprzez swoją aktywność nabywają różnych doświadczeń i umiejętności, dlatego się różnią. Studenci postawili problemowe pytanie o możliwość wykorzystania tych różnic, generując w efekcie wniosek o potrzebie wzajemnego podziwiania i ofiarowania sobie tego, w czym jesteśmy najlepsi. Całość została uroczyście podsumowana własnoręcznym wykonaniem bransoletek, którymi obdarowali się wzajemnie, symbolicznie przyjmując swoje różnice i talenty. Skąd biorą się imiona?
Kolejny scenariusz dotyczył znaczenia naszych imion - fundamentalnych atrybutów tożsamości. Prowadząca wprowadziła uczestników w genealogię i symbolikę imion, otwierając przestrzeń do refleksji nad tym, jak istotną rolę odgrywają w naszym codziennym funkcjonowaniu. Następnie zainicjowały twórczą plastyczną pracę zespołową, której celem było przetworzenie symboliki w artystyczne piktogramy. Wspólne próby odczytania powstałych dzieł utwierdziły wszystkich w przekonaniu, jak potężny i osobisty ładunek emocjonalny niesie ze sobą słowo, które słyszymy każdego dnia. Jak w Ukrainie świętuje się Boże Narodzenie? Kulminacyjnym punktem zajęć była podróż do kultury ukraińskiej, poświęcona kultywowanym przez naszych Sąsiadów tradycjom świątecznym. Studentki szczegółowo zaprezentowały elementy ubioru (wyszywanki), wyjątkowe dekoracje (diduch) oraz bogactwo stołu wigilijnego (m.in. kutię, uzwar, warenyky, pampuchy). Porównanie tych zwyczajów z polskimi obrzędami wywołało głębokie wspomnienia i wzruszenia. Uroczysty nastrój został dodatkowo podkreślony przez odtwarzanie nagrań pięknych ukraińskich kolęd, a uczestnicy z zaskoczeniem i radością odkryli pokrewieństwo i zrozumienie wielu wyśpiewanych słów. Część merytoryczna została zwieńczona twórczą pracą plastyczną, odzwierciedlającą zapamiętane informacje. W nagrodę za aktywność i stworzone ilustracje, prowadzące poczęstowały wszystkich popularną na Ukrainie słodkością – słonecznikową chałwą. Zajęcia zakończyły się chwilą głębokiej refleksji nad losami ukraińskich rodzin, które z powodu wojny nie mogą zasiąść wspólnie do świątecznego stołu. Studenci, z właściwą pedagogom wrażliwością, uświadomili wagę bliskości i solidarności w obliczu traumy.
Ich dzisiejsze prezentacje zdobytych podczas studiów umiejętności metodycznych stanowią doskonały przykład, że potrafią rozwijać u przyszłych wychowanków holistyczne kompetencje zarówno na płaszczyźnie dydaktycznej, jak i kulturowej oraz etycznej.
